Mona Eltahawy, strijder tegen het patriarchaat
De Egyptisch-Amerikaanse journalist Mona Eltahawy strijdt tegen het patriarchaat, zowel in het Midden-Oosten als in het Westen. Ze is ambitieus, boos en provocerend.
Op de stranden van haar jeugd in Egypte zijn bikini’s nu ongehoord. Op de stranden in het Egyptische Gouna zijn boerkinis ongehoord. Maar in de Sahel, hebben zowel burkini’s als bikini’s hun plaats. Dit signaleerde de Egyptisch-Amerikaanse journalist Mona Eltahawy die haar leven heeft gegeven voor de strijd tegen het patriarchaat.
De positie van de vrouw zal nooit verbeteren zonder te provoceren, tarten, ongehoorzaam te zijn en het patriarchaat te verstoren. Vanuit deze overtuiging spreekt Eltahawy zich uit over wereldwijde onrechtvaardigheden: van de positie van vrouwen in de Arabische wereld tot de #MeToo-ervaringen die massaal werden gedeeld in de VS en Europa. Ondanks stevige kritiek en zelfs doodsbedreigingen zet ze haar strijd voort en moedigt ze vrouwen wereldwijd aan om hetzelfde te doen.
Mona Eltahawy is de schrijver van bestseller Headscarves and Hymnes: Why the Middle East Needs a Sexual Revolution. Haar nieuwe boek The Seven Necessary Sins for Women and Girls wordt dit jaar gepubliceerd. In 2011 werd ze op het Tahrirplein gearresteerd door de oproerpolitie die haar armen braken en seksueel mishandelden. Ze werd 12 uur lang in een isoleercel gestopt. Ze ziet de Arabische Lente als een politieke revolutie waar vrouwen een grote rol in hebben gespeeld. Maar toen de machthebbers waren afgezet, konden de vrouwen naar huis gaan. En daar zitten de vrouwen nog steeds. “We hebben een sociale en seksuele revolutie nodig”, zegt ze. “Zonder deze twee is een politieke revolutie niets waard.” Eltahawy stond aan de wieg van twee wijdverbreide social media campagnes – #MosqueMeToo en #IBeatMyAssaulter – in de nasleep van de #MeToo-beweging.
Zolang vrouwen bedekt zijn, verankerd aan het huis, gedwongen worden om toestemming te hebben van mannen om te reizen en niet in staat te zijn om te trouwen of te scheiden zonder de zegen van een mannelijke voogd, verandert er volgens Eltahawy niets. Ze geeft aan dat Caïro een metrowagon voor alleen vrouwen heeft om ze te beschermen tegen zwervende handen en erger. In een onderzoek van het Egyptische Centrum voor de Rechten van de Vrouw zei meer dan 80 procent van de Egyptische vrouwen dat ze seksuele intimidatie hadden ervaren. Hoe het de vrouwen in het huwelijk vergaat is onbekend. Ze ziet deze intimidatie terug in het hele islamitische Midden-Oosten. En toch zegt ze geen islamitische feminist te zijn. Ze houdt geloof en strijd gescheiden. Want het patriarchaat bestaat ook buiten de Koran. Het bestaat overal. Ook in het Westen.
De beweging MeToo heeft voor een schokgolf gezorgd onder mannen én vrouwen. Mannen hebben nooit ervaren dat vrouwen terugvechten, want vrouwen werd geleerd om passief te zijn. De tijd is veranderd. Vrouwen tellen mee. Vrouwen van alle gezindten en tinten moeten volgens Eltahawy de strijd aangaan.
De haat tegen vrouwen zit diep in het zevende eeuwse Midden-Oosten. Ze heeft veel geluk gehad tijdens de Arabische Lente, zegt ze zelf. “Ik had net zo goed dood kunnen zijn, want dat is precies wat er met andere vrouwelijke activisten is gebeurd. Ik kwam ervan af met een gebroken arm en rechterhand. Ze noemden me een hoer. Dat is de reden dat ik bij terugkeer in New York mijn haren rood heb geverfd, om te laten zien dat ze me niet klein hebben gekregen.”
Gelukkig vindt er een ommekeer plaats. Niet alleen door de MeToo-beweging, maar ook door de jeugd in de Arabische landen. In Tunesië zit nu zelfs 33 procent vrouwen in het parlement en dat is meer dan in het Westen. Daar zijn progressieve wetten aangenomen die geweld tegen vrouwen verbieden. Mona is optimistisch ondanks alle intimidaties en onderdrukkingen. Ze wil het ’t patriarchaat niet gemakkelijk maken. Ze is ervan doordrongen dat er niet gevochten wordt op een gelijkwaardig slagveld. Het wordt tijd dat vrouwen woedend worden. Boze vrouwen zijn volgens haar vrije vrouwen.
AUTEUR MARY SPAN | ©EVOLUTIEGIDS | 190424
Trendjournalist/publicist en auteur van het boek Zinvolle [W]evolutie.
Hou ervan je te inspireren en te activeren voor zinvolle evolutie
in leven en werk, bouwend aan een wereld van nieuwe mogelijkheden.
De stuiptrekking tegen het patriarchaat
In het boek Tegen de vrouwen wijst de socioloog en psychoanalyticus Abram de Swaan op de strijd die binnen samenlevingen wordt geleverd tegen vrouwen. Hij schrikt er niet voor terug om te vermelden dat alle wereldbeschouwingen en religies, van hindoeïsme en confucianisme tot de religies van het Boek, de ideologie van de mannelijke suprematie ondersteunen. Hij beschrijft ook de onstuitbare opkomst van vrouwen wereldwijd. Die emancipatie is te danken aan het feit dat meisjes wereldwijd onderwijs volgen, waardoor het zelfbewustzijn van vrouwen toeneemt. Maar er zijn nog veel haarden van verzet tegen de opmars van vrouwen, zoals de jihadisten, katholieke conservatieven, evangelische kerken, white identitarians. Vrouwen hebben mannen nu minder nodig als beschermer of als financieel toeverlaat. Volgens Abram de Swaan leidt deze ondermijning van de mannelijke overheersing tot maatschappelijke en psychische spanningen, die te herleiden zijn tot de kwetsuur van het mannelijk eergevoel en narcistische krenking.
ZELFKENNIS IS HET BEGIN VAN ALLE WIJSHEID | SOCRATES
Special over emancipatie
Een special over de emancipatie in de 21e eeuw. De Evolutiegids zet het herstel van de balans tussen en de evolutie van man en vrouw op de agenda.
Evolutie van Arabische vrouwen
Moedig en stil nemen miljoenen vrouwen in de wereld hun toekomst in eigen hand en vechten ze voor vrouwenrechten en economische, sociale, culturele en politieke rechten.