7 april 2020 | Harold Stevens | Preventiegids

Er is een nieuw ouderschapsideaal nodig…

We ervaren in deze donkere coronatijden ingrijpende veranderingen. En als er iets is waar veel mensen per definitie moeite mee hebben, dan zijn dat veranderingen. Ook in ouderschap.

Verandering betekent dat iets waar we aan gewend waren, er niet meer is. Een verandering, hoe klein ook, brengt áltijd spanning met zich mee. Spanning is tenslotte het gevolg van een verschil in polariteit, tussen plus en min, tussen vóór en ná. Waar bestaande structuren wegvallen, komt ons gevoel van veiligheid in gevaar. Al helemaal wanneer er levens op het spel staan.

Aanpassen

Van de mens wordt nu verlangd dat zij zich aanpast aan de nieuwe situatie. Waar de een zich gemakkelijk en snel lijkt aan te passen, heeft een ander er moeite mee. Soms lukt dat aanpassen niet (meer) en kan de nieuwe situatie de ander zelfs fataal worden. Dit aanpassen aan nieuwe omstandigheden, het zoeken naar een nieuw evenwicht, dit overleven door aanpassing: dat noemen we evolutie.

Afreageren

Er wordt daarom in deze crisistijd veel van ons mensen gevraagd. Van ons wordt verlangd om te evolueren. Dit betreft ook de rol van ouders en ouderschap. Ouders moeten zich met het gezin door deze crisis heen zien te loodsen en daarbij de nodige uitdagingen het hoofd zien te bieden. Want wanneer bestaande structuren plots overhoop komen te liggen, leidt dat altijd tot onrust en spanningen. Deze onrust en spanning zoekt zeker ook zijn uitweg binnen het gezin. Frustratie en ruzie ontstaan vaak vanuit onmacht en onzekerheid. Een mens reageert bij voorkeur zijn frustraties het eerst af op degene die het dichts bij hem of haar staat, die hem of haar het meest lief is. Dit komt omdat die persoon als veilig en vertrouwd wordt ervaren. Kinderen reageren zich daarom eerder af op elkaar of op hun ouders. Ouders op elkaar of op (één van) hun kinderen.

Meer dan ooit vergt het ouderschap daarom nu leiderschap, het streven naar saamhorigheid en eensgezindheid. Want bij veel gezinnen lag een fiks deel van de verantwoordelijkheid van de opvoeding bij de opa’s en oma’s, oppasmoeders, kinderopvangcentra en leerkrachten van onze scholen. Nu komt die verantwoordelijkheid plots als een boemerang volledig terug op het bordje van de ouders. En dat is nogal wat.

Eensgezindheid

Onze leiders roepen op tot eensgezindheid: dat is wat nodig is om te evolueren. Dat is wat nodig is om uiteindelijk sámen sterker uit deze crisis te komen. In het woord eensgezindheid zit het woord ‘gezin’. Gezinnen vormen de hoeksteen van onze samenleving. Wanneer gezinnen uit elkaar dreigen te vallen heeft dat zijn effect op de stabiliteit en eens’gezin’dheid van onze samenleving. Een uiteenvallende, verdeelde samenleving, waarin mensen conflicten liever uit de weg gaan, niet meer naar elkaar omkijken en voornamelijk met zichzelf bezig zijn, vormt de ideale voedingsbodem waar schadelijke virussen en bacteriën gemakkelijk op kunnen gedijen.

Laten we ons daarom bewust zijn van het belang van die eensgezindheid, van stabiele gezinnen als voorwaarde voor een gezonde en weerbare samenleving. Laten we als ouders elkaar- én onze kinderen steunen. Door elkaar júist in tijden van crisis te blijven respecteren en begrip te hebben voor elkaars frustraties. Achter boosheid en frustratie zit namelijk altijd pijn verborgen. Boosheid en frustratie zijn een dekentje dat we handig gebruiken om onze angsten en onzekerheden mee te bedekken. Dat voelt in eerste instantie misschien veilig, maar onder het dekentje blijft de angst en onzekerheid aanwezig, sterker nog, ze groeit zelfs. Wanneer angst en onzekerheid gezien- en daarmee erkend mag worden, leidt dat direct tot een afname van de spanningen binnen het gezin.

Probeer daarom de angst en onzekerheid juist in deze donkere dagen met elkaar te delen. Bespreek je zorgen met je kinderen, bespreek ze met je partner. Kinderen doen wat ouders hun vóórdoen. Wanneer je als ouder deelt, leer je je kind delen. Hoe fijn is het wanneer je kind zich veilig genoeg voelt om zorgen, angst, verdriet met jou als ouder te delen. Dat jij er als ouder voor je kind kunt zijn. Daarmee creëer je veiligheid, eensgezindheid, harmonie, saamhorigheid: de toestand waar ieder mensenhart naar verlangt. Het virus zal er niet door verdwijnen, maar eensgezindheid binnen het gezin, binnen onze samenleving, binnen ons land maakt deze crisis wel beheersbaar.

Een ding is zeker: we komen er uiteindelijk SAMEN sterker uit.

“Eensgezindheid en zijn synoniemen —harmonie, welwillendheid, vrede, eendracht, onderling begrip — verwijzen naar een toestand waar het mensenhart blijvend naar verlangt” Bron: ChurchofJesusChrist.